Terug in Nederland (21 jan)

Na een reis van vele uren kwamen we aan in Nederland met een prachtig ontvangst van mijn lieve familie. Mijn vriendje, moeder, stiefvader en ons hondje waren er, mijn oma, mijn tante, oom en nichtje en natuurlijk de ouders en zus van Mirjam. Ik vind het super lief dat ze allemaal zijn gekomen om mij nop te halen en ik krijg een mooie grote ballon met ‘welkom thuis’. Het is raar om vervolgens afscheid te nemen voor nu van Mirjam. We hebben iets minder dan drie maand bij elkaar in bed geslapen en al het moois en minder mooie met elkaar mogen delen en nu is dat ook opeens voorbij. We zien elkaar snel, zullen momenten blijven herbeleven, maar wensen elkaar voor nu veel plezier en een goede nacht toe. Ik word flink ingepakt voordat ik naar buiten ga, aangezien ik er met ongeveer 35 graden op achteruit ga, nu ik in Nederland ben aangekomen. Eenmaal thuis hangen er vlaggen en ballonnen en de vlag van Zuidlaren hangt uit als een welkom thuis. Oma heeft een boterkoek gebakken en mama heeft hem helemaal versierd met marsepein. Het ziet er prachtig uit. Vervolgens mag ik een grote kartonnen doos openen waar een prachtig groot stuk plexiglas in zit maar daarop een collage van foto’s die ik mama de afgelopen drie maanden heb toegestuurd. Ik vind het zo mooi en moet er een traan van laten. Het is een prachtige samenvatting van mijn periode de afgelopen drie maanden en nu mag ik er iedere dag naar terug kijken. Een mooiere thuiskomst kon ik mij niet wensen.
Als ik onder de douche stap merk ik gelijk dat Afrika nog in mijn hoofd zit, want wat komt er veel water uit de straal! Ik sta eronder en bedenk mij dat ik veel te veel water verspil en ben geneigd om de douche tussentijds uit te doen. Ik weet dat dat ook niet goed is dus ik doe het niet, maar mijn gedachten gaan wel naar het schaarse water in Jambiani. Ik kruip mijn bed in en val binnen vijf minuten in slaap en het voelt bijna alsof ik niet ben weg geweest.

Wat zal ik nog vaak terug denken aan deze prachtige tijd en wie weet, keer ik binnenkort nog terug…